Çocukların Neden Yemek Seçtiği Belli Oldu! Sebebi Anne ve Babalarmış

Araştırmacılar, çocuklardaki yemek seçiciliği davranışının büyük oranda genetik faktörlere bağlı olduğunu keşfetti. İngiltere'deki çeşitli üniversitelerin ortaklaşa yürüttüğü bir çalışma, 16 aylık bebeklerden 13 yaşındaki çocuklara kadar 2 bin 400 tek ve çift yumurta ikizlerinin yeme alışkanlıklarını inceledi. Araştırma, yemek seçiciliği davranışının genetik ve çevresel faktörlerin birleşimiyle şekillendiğini ortaya koyuyor.

Araştırmanın bulguları, yemek seçiciliğinde genetik faktörlerin etkisinin oldukça güçlü olduğunu gösterdi. Çalışmanın sonuçlarına göre, yemek seçiciliğinin 16 aylık bebeklerde yüzde 69, 3 ila 13 yaş arasındaki çocuklarda ise yüzde 74 oranında genetik nedenlerle şekillendiği tespit edildi. Bu oran, ikizlerin yemek seçiciliği davranışlarının genetik benzerlikleriyle doğrudan ilişkili olduğunu gösterdi.

İkizlerde Benzer Yiyecek Tercihleri

İkizler üzerindeki araştırmalar, yemek seçiciliği davranışlarının eşleşen gen oranlarıyla orantılı olduğunu ve yedikleri ya da yemedikleri yiyeceklerin büyük ölçüde benzerlik gösterdiğini ortaya koydu. Örneğin, bazı yiyecekleri reddeden çocuklar, genellikle bu yiyecekleri reddeden kardeşlerle aynı tercihlere sahipti.

Çalışmada, yemek seçiciliğinin sadece genetik faktörlerden değil, çevresel ve psikolojik etmenlerden de etkilendiği vurgulandı. Araştırmacılar, çocukların aileleriyle birlikte yemek yemesinin ve çevredeki kişilerin yeme alışkanlıklarının çocuklar üzerinde etkili olabileceğini belirtti. Ailelerin çocuklarına iyi örnek olmasının, yemek seçiciliği üzerinde olumlu etkiler yaratabileceği ifade edildi.

Yemek Seçiciliğiyle Başa Çıkmak Mümkün

Bununla birlikte, araştırmacılar yemek seçiciliğinin genetik bir özellik olmasına rağmen, bu sorunun düzeltilemeyecek bir problem olmadığına dikkat çekti. Çocukların yemek alışkanlıklarını değiştirmek mümkündür ve bu süreç, doğru eğitim, çevresel faktörler ve sağlıklı model oluşturma ile desteklenebilir.

Bu araştırma, çocuk psikolojisi ve gelişimi üzerine yapılan çalışmaların önemli bir parçası olarak Child Psychology and Psychiatry dergisinde yayımlandı.